Poecilotheria striata

Gatunek sklasyfikowany w 1895 roku przez Pocock’a. Na wolności występuje w Indiach. Inna nazwa to Poecilotheria vittata. Angielskie nazwy tego ptasznika to Mysore ornamental orange legs tarantula i Mysore Orange Ornamental tarantula.

Dorasta do 6-7 cm ciała.

Jest to pająk podobny z wyglądu do Poecilotheria regalis. W odróżnieniu od niej nie posiada jednak różowego pasa na spodzie odwłoka. Tarczka grzbietowa jest szara, z ciemniejszym, gwiaździstym wzorem. Odwłok również szary. Wzdłuż odwłoka ciągnie się żółty wzór, od którego odchodzą na boki szare paseczki. Nasada kłów jadowych szara. Kończyny w szare i jasne, rozmyte pasy. Przy dobrym oświetleniu widoczny jest fioletowawy połysk na tarczce grzbietowej i kończynach. Od spodu Poecilotheria striata jest czarna. Dwie przednie kończyny są od spodu intensywnie żółte, tylne - białawe. Dorosły samiec ma inne ubarwienie – ogólnie biorąc jest brązowo-oliwkowy, ze słabo widocznym ornamentem na odwłoku. Jego całe ciało ma dobrze widoczny, fioletowy połysk.

Poecilotheria striata występuje w ciemniej i jasnej odmianie barwnej. Przy tej drugiej samiec jest ciemnoszary, bez ornamentu. Młode są bardzo ciemne, prawie czarne, ze słabo zaznaczonym wzorem na ciele.

Wymiary terrarium dla dorosłej samicy to 25/40/25 cm (szer./wys./dł.). Oczywiście, może być również wyższe. Na jego dno wsypujemy 5-centymetrową warstwę podłoża (torfu lub substratu kokosowego). Konieczne są gałęzie lub podłużny kawałek kory – pająk użyje ich jako podstawy do budowy pajęczynowo-torfowej kryjówki. Optymalna temperatura dla tego ptasznika to 27-30 stopni.

Dojrzały samiec ma na nogogłaszczkach narządy kopulacyjne, tzw. bulbusy, nie posiada jednak haczyków na przedniej parze odnóży krocznych. Jest poza tym mniejszy i smuklejszy od samicy.

Młode pajączki karmimy muchami, larwami mącznika młynarka i małymi świerszczami. Podrostki i dorosłe osobniki chętnie polują na duże świerszcze, karaczany i szarańczę. Dorosłym samicom można od czasu do czasu podać małą mysz.

Dysponuje dość silnym jadem, szybko biega i doskonale skacze. Nie nadaje się dla początkujących.

Opracowała Awikularia

Literatura:
F. Kovarik, Sklipkani, 1998;
N. I. Platnick, The World Spider Catalog, 2000-2005;
Rick C. West, www.birdspiders.com;
www.poecilotheria.com;
www.cyriocosmus.com;
www.zoonen.com;
http://geagallerie.free.fr/galerie6.htm;
www.phg-vogelspinnen.de;
www.tarantulacanada.ca;