Poecilotheria regalis

Poecilotheria regalis - ptasznik królewski (Pocock, 1899)

Na wolności występuje w Indiach. Gatunek opisany w 1899 roku przez Pocock’a. Inne nazwy to Ornithoctonus gadgili i Poecilotheria gadgili. Angielska nazwa tego gatunku to Indian Ornamental Tarantula.

Dorasta do 7-8 cm ciała, z kończynami mierzy około 18 cm. Długie odnóża czynią tego pająka większym, niż jest w rzeczywistości. Samice żyją od 6 do 10 lat - zależy to od osobnika. Gatunek aktywny głównie o zmierzchu i w nocy, dzień spędza w swojej kryjówce.

Pięknie ubarwiony ptasznik nadrzewny. Cechą charakterystyczną tego gatunku jest szeroki różowy pas na spodniej stronie odwłoka, występujący u obu płci od mniej więcej 5-6 wylinki (i tylko u tego gatunku). Tarczka grzbietowa szara z czarnym wzorem. Odwłok również szary z jasnym ornamentem, u niektórych osobników ma lekko fioletowy połysk. Po jego bokach znajdują się czarne paseczki. Odnóża na przemian w jasne i ciemne pasy w odcieniach szarości. Po spodniej stronie dwóch par kończyn przednich występują jaskrawo żółte pasy. Młode są kolorowe od pierwszej wylinki. Samce po ostatniej wylince są mniej kolorowe i przeważnie tracą piękny ornament. Dymorfizm płciowy widoczny jest od około 5-6 wylinki – wtedy pas na odwłoku samicy staje się jaśniejszy, natomiast u samców pozostaje czarny.

Optymalne wymiary terrarium dla dorosłej samicy to 25/30/40 cm (szer./dł./wys.). Jako podłoża można użyć torfu lub substratu kokosowego. Na kryjówkę (jak i na dekorację) doskonale nadaje się kawałek kory. Można także posadzić rośliny lub użyć sztucznych. W terrarium można umieścić także miseczkę z wodą. Wymagana jest dobra wentylacja i tu trzeba ją dobrze wypośrodkować – za mała powoduje pleśń, za duża szybkie wysychanie podłoża. Poecilotheria regalis wymaga temperatury w granicach 25-30°C(nocą może być niższa – 18-20°C) i wilgotności na poziomie 75%.

Poecilotheria regalis karmimy owadami i ich larwami – karaczanami, świerszczami, pasikonikami, larwami mącznika młynarka. Dorosłym samicom można podać mysiego noworodka.

Samica tego gatunku dojrzewa zwykle po 2-3 latach, samce po około 13-15 miesiącach. Samica dojrzewa z reguły po 9-10 wylince, ale z dopuszczeniem lepiej poczekać do 11-12 wylinki. Zależy to od temperatury i częstotliwości karmienia. Samice są większe i masywniejsze. Dojrzały samiec nie ma na przedniej parze odnóży haczyków, posiada natomiast na nogogłaszczkach narządy kopulacyjne (tzw. bulbusy).

Przed dopuszczeniem należy oba pająki dobrze nakarmić. Samiec objawia gotowość do kopulacji bębnieniem w ścianki terrarium. Może to trwać nawet kilka dni. Samica odpowiada podobnie. Kopulacja jest szybka, ale nie zawsze samiec uchodzi z życiem. W zasadzie bardzo rzadko...Dla pewności potrzeba kilku samców do jednej samicy. Tuż przed zrobieniem kokonu samica przestaje jeść i przystępuje do budowy szczelnej kryjówki z pajęczyny. Kokon wytwarza po około 2-3 miesiącach od kopulacji i składa do niego około 100-150 jajeczek. Rozwój w kokonie jest bardzo szybki. Po około 3 tygodniach pojawiają się larwy. W tym stadium można samicy kokon odebrać do sztucznej inkubacji. Po dalszych 2-3 tygodniach młode linieją do stadium nimfy. Są one dość duże. Młode są duże, dorastają do 1 cm i pojawiają się w kokonie po kolejnych 2 tygodniach. 

Jad może być niebezpieczny dla człowieka. Poecilotheria regalis bywa agresywna, jest bardzo szybka i doskonale skacze. Nie wyczesuje włosków parzących z odwłoka.

Awikularia
Literatura:
L. Klatil, Sklipkani, krasavci s chlupatyma nohama, 1998;
M. Kovac, P. Pastor, Vtackare rodu Poecilotheria, AQUATERA, r. VIII, nr 3 i 4;
F. Kovarik, Sklipkani, 1998;
F. Kovarik, Chov sklipkanu, 2001;
H. J. Peters, Tarantulas of the world, Kleiner Atlas der Vogelspinnen, cz. 2, 2000;
N. I. Platnick, The World Spider Catalog, Version 5.5;
Rick C. West, www.birdspiders.com
www.poecilotheria.com
www.tarantulas.ru
www.cyriocosmus.com
Własne doświadczenia.