Opieka nad kokonem ptasznika
Skompletowaliśmy parkę pająków, dopuszczanie odbyło się bez komplikacji. A potem nadchodzi długo oczekiwany przez nas kokon. Każdy poważny terrarysta-pajęczarz, który chce osiągnąć coś więcej w tej dziedzinie, spotka się kiedyś z koniecznością opieki nad kokonem. Powinien zatem posiadać odpowiednią wiedzę merytoryczną na ten temat.
Samica tworzy kokon od miesiąca do roku po kopulacji. Zdarza się, że zapłodniona samiczka przechodzi wylinkę przed złożeniem jaj. Konieczne jest wtedy ponowne zapłodnienie, gdyż wraz ze starą powłoką samica traci nasienie samca.
Przede wszystkim musimy się zdecydować, czy zostawić kokon samicy, czy inkubować go samemu. Jeśli wybierzemy pierwszy wariant, musimy pamiętać o paru spawach. Podczas opieki nad kokonem samica nie przyjmuje pokarmu i nawet osobniki dotychczas łagodne bywają agresywne i nerwowe. Nie ma się co dziwić, ponieważ samica jest niespokojna o kokon. Trzeba wziąć pod uwagę to, że samiczka może zniszczyć kokon, bez żadnego większego powodu. Zniszczenie kokonu może być też przyczyną częstego niepokojenia pająka. Pozostawiając kokon pod opieką samicy należy pamiętać o odpowiednich warunkach panujących w jej terrarium. Gdy w terra będzie słaba wentylacja i zbyt duża wilgotność jaja mogą łatwo zapleśnieć. Analogicznie gdy jest za sucho jaja są narażone na przesuszenie.
Niektóre gatunki ptaszników (Pterinochilus, Stromatopelma), które wytwarzają dużo pajęczyny, wbudowują kokon w swoje gniazda. Czasami się zdarza, że samica zrobi próbny kokon. Taki kokon nie ma szans na przetrwanie, gdyż jaja nigdy nie będą zapłodnione. Owy kokon jest po pewnym czasie niszczony.
Drugą metodą jest inkubowanie kokonu samemu. Potrzebny do tego jest inkubator, który bardzo łatwo możemy skonstruować samemu. Należy przygotować plastykowy pojemnik i gazę. Kokon kładziemy na grubej warstwie gazy i umieszczamy w pudełku z wodą. Przykrywamy to pokrywką z dużą ilością nawierconych dziurek, która będzie stanowić wentylację. Powinniśmy pamiętać o tym, żeby gaza nie miała styczności z wodą.
Zaleca się odbiór kokonu samicy, gdyż w ten sposób możemy uniknąć zniszczenia go przez samicę, łatwiej jest utrzymać odpowiednie warunki w inkubatorze i możemy obserwować kiedy wyklują się nimfy.
Żeby zminimalizować stres po utracie kokonu można podłożyć samicy sztuczny, wiernie odwzorowany kokon wypchany watą.
Czas inkubacji kokonu zależy od gatunku oraz temperatury i wynosi od 1 do 3 miesięcy. U gatunków takich jak Pslamopoeus i Avicularia wylęg może nastąpić już po 2 tyg. Kokon można parę razy dziennie delikatnie obracać. Nie jest to konieczne, ale kiedy się na to zdecydujemy musimy robić to bardzo ostrożnie, gdyż w przeciwnym wypadku jaja mogą popękać, co zagrozi przegniciem i rozprzestrzenianiem się pleśni. Jeśli chcemy odebrać kokon samicy musimy podjąć odp. kroki. U gatunków łagodniejszych możemy odgonić samicę patyczkiem i szybko zabrać kokon pęsetą. Przy pająkach agresywniejszych i bardziej niebezpiecznych zaleca się nakrycie pojemnikiem odp. rozmiarów lub wyjęcie ptasznika z terrarium. Nie musimy go przekładać do innego większego pojemnika, gdyż i tak zaraz wróci on do swojego lokum. Podczas odbierania kokonu należy zachować ostrożność nawet w przypadku tak łagodnych ptaszników jak Brachypelma, które potrafią być wówczas bardzo agresywne. Kiedy zaobserwujemy jakieś ruchy wewnątrz kokonu lub zbliża się czas spodziewanego wylęgu, delikatnie go rozcinamy. Jeżeli w środku są larwy to trzeba zszyć go nitką i sprawdzić ponownie po tygodniu, natomiast, jeżeli są tam nimfyII lub malutkie pajączki, zostawiamy go otwartym czekając, aż opuszczą go mali lokatorzy.
Rzadziej od poprzednich spotykaną metodą jest inkubowanie samych jajek. Różnica jest taka, że w inkubatorze zamiast kokonu inkubuje się same jaja. Plusem jest to, że można policzyć jaja i oddzielić te zepsute od reszty, natomiast minusem - możliwość popękania delikatnych jaj przy nieostrożnym wysypywaniu ich z kokonu.
MaRyaan
