Brachypelma smithi - ptasznik czerwonokolanowy
Pozostałe [10] | Nazwa łacińska: |
Brachypelma smithi |
Nazwa polska: |
Ptasznik czerwonokolanowy | |
Nazwa niemiecka: |
Mexikanische Rotknie-Vogelspinne | |
Nazwa czeska: |
Sklípkan Smithův | |
Nazwa angielska: |
Mexican Redknee Tarantula | |
Synonimy: |
Eurypelma smithi, Euathlus smithi | |
Występowanie: |
Meksyk | |
Wygląd: |
Bardzo ładnie ubarwiony ptasznik. Na przegubach nóg występuje kolor pomarańczowy. Odwłok czarny porośnięty czarnymi włoskami. | |
Odmiany barwne: |
- | |
Biotop: |
Sawanna | |
Wielkość samca: |
6cm DC | |
Wielkość samicy: |
7-8cm DC | |
Długość życia: |
Samice do 20 lat, samce do 2lat po ostatniej wylince | |
Aktywność: |
Nocna | |
Siła jadu: |
Słaby jad (porównywalny z jadem pszczoły) | |
Środowisko życia: |
Naziemny | |
Temperatura °C: |
W dzień 25-27°C, w nocy 22-24°C | |
Wilgotność %: |
60-65% | |
Typ terrarium: |
Stepowe | |
Hodowla grupowa: |
Nie – osobniki przejawiają agresję względem siebie | |
Wielkość terrarium: |
30x30x30cm | |
Terrarium: |
W terrarium musi znaleźć się kilka cm podłoża, kryjówka i nakrętka z wodą. | |
Temperament: |
Łagodny | |
Szybkość ruchu: |
Powolny | |
Włoski parzące: |
Typ III | |
Rozmnażanie: |
Rozmnożenie łatwe. Samica może przejawiać agresję względem samca, dlatego przed dopuszczaniem należy dobrze nakarmić oba osobniki. Gdy kopulacja zakończy się sukcesem, po około 2 – 6 miesiącach samica wytwarza kokon (w zależności od warunków). Inkubacja trwa około 7 – 8 tygodni. |
|
Liczba jaj: |
200-600 | |
Uwagi: |
Gatunek ten jest polecany nawet dla początkujących, ze względu na swój słaby jad oraz łagodne nastawienie. Jako obronę głównie wykorzystuje włoski parzące. |
|
Opis: |
Brachypelma smithi - ptasznik czerwonokolanowy | |
Polecany dla: |
Początkujący |
[Nazewnictwo]
Ptasznik czerwonokolanowy, Mexican redknee
[Występowanie]
Meksyk
[Biotop]
Zamieszkuje płytkie nory, tereny suche, pólpustynne.
[Wielkość]
Samice do 8 cm ciała ( 15-16 cm razem z odnóżami ), samce mniejsze - po ostatniej wylince mierzą ok. 6-7 cm.
[Długość życia]
Brachypelmy należą do ptaszników długowiecznych, przyjmuje się, że samice żyją ok. 20 lat. Samce ok. roku, półtora po ostatniej wylince. W paru publikacjach pojawiają się informacje o samicach żyjących nawet 35-40 lat, temat ten jednak poruszę w jednym z artykułów.
[Wygląd]
Jedna z najładniejszych Brachypelm. Uda i odwłok pająka są czarne; ten ostatni porastają miejscami jaśniejsze włoski podchodzące pod rudy kolor. Karapaks na wysokości oczu i centralnie jest czarny, jednak na obrzeżach przechodzi nagle w podpalany pomarańcz. Rzepki pająka są mieszanką czerwieni, jaskrawej pomarańczy i żółci. Goleń w górnej jej części jest czarna; w dolnej natomiast jest tego samego koloru, co rzepka, choć bardziej wyblakłego. Na piętach obserwujemy ten sam schemat, co na goleniach, z tym, że ponownie kolory są jeszcze mniej znaczące. Taki sposób ubarwienia nóg daje imponujący efekt nakładających się naprzemiennie kolorów (pasków). Stopy pająka są czarne.
[Temperament]
Gatunek spokojny, raczej nie wykazujący agresji. Przeważnie jedyną formą obrony jest wyczesywanie włosków z odwłoka, które wywołują swędzącą wysypkę. Jad tego ptasznika jest słaby i nie stanowi zagrożenia dla zdrowia i życia człowieka.
[Warunki hodowlane]
Ten gatunek trzymamy w standartowych terrariach o wymiarach 30/30/20. Optymalna temperatura to 24-28 stopni, przy wilgotności 60-80%. Jako podłoża używamy włókna kokosowego lub mieszanki piasku z włóknem w proporcjach 50/50.Podłoże powinno być lekko wilgotne, ale nie błoto! Oświetlenia nie musimy używać, co najwyżej możemy oświetlać za pomocą 15 vat. Żarówki, najlepiej czerwonej.
Brachypelmy czasem przekopują terrarium, więc wszelka roślinność może zostać zniszczona. Jako kryjówkę dla pająka możemy użyć orzecha kokosowego lub zwykłą doniczkę. Pająk jednak nie zawsze ma ochotę korzystać z takiej kryjówki.
[Pożywienie]
Ptaszniki jedzą praktycznie każdego rodzaju bezkręgowce oraz małe kręgowce. Jako pokarm możemy użyć : świerszczy, karaczanów, szarańczy, drewnojadów, mączników. Raz na jakiś czas można podać oseska mysiego lub dorosłą (najlepiej nieżywą) mysz, jednak nie każdy pająk chce jeść tego typu pokarm, poza tym zapach w terrarium po takim karmieniu jest nieciekawy. Ważne jest aby regularnie usuwać resztki nie zjedzonego pokarmu, gdyż może to spowodować pojawienie się pleśni.
U Brachypelm czasem pojawia się problem z karmieniem, szczególnie dojrzałe, kilkuletnie samice po obfitym posiłku robią sobie kilkumiesięczny post. U mnie rekordzistka (samica smithi ) nie jadła 4 miesiące, potem wyliniała. Po wylince wszystko jednak wróciło do normy.
Pająk powinien mieć cały czas dostęp do świeżej wody. Brachypelmy chętnie piją, szczególnie w okresie kiedy nie przyjmują pokarmu. Miska z wodą zapewnia również odpowiednią wilgotność w terrarium.
[Dymorfizm płciowy]
Dorosłe osobniki wyraźnie różnią się między sobą. Samice są większe, mocniejszej budowy. Samce natomiast mniejsze, z dłuższymi odnóżami, drobnej budowy, intensywniej ubarwione. Na pierwszej parze odnóży posiadają haczyki, które służą do podtrzymywania samicy w czasie kopulacji, na nagogłaszczkach posiadają bulbusy przypominające małe maczugi, przechowywane jest w nich nasienie.
Ptasznik czerwonokolanowy, Mexican redknee
[Występowanie]
Meksyk
[Biotop]
Zamieszkuje płytkie nory, tereny suche, pólpustynne.
[Wielkość]
Samice do 8 cm ciała ( 15-16 cm razem z odnóżami ), samce mniejsze - po ostatniej wylince mierzą ok. 6-7 cm.
[Długość życia]
Brachypelmy należą do ptaszników długowiecznych, przyjmuje się, że samice żyją ok. 20 lat. Samce ok. roku, półtora po ostatniej wylince. W paru publikacjach pojawiają się informacje o samicach żyjących nawet 35-40 lat, temat ten jednak poruszę w jednym z artykułów.
[Wygląd]
Jedna z najładniejszych Brachypelm. Uda i odwłok pająka są czarne; ten ostatni porastają miejscami jaśniejsze włoski podchodzące pod rudy kolor. Karapaks na wysokości oczu i centralnie jest czarny, jednak na obrzeżach przechodzi nagle w podpalany pomarańcz. Rzepki pająka są mieszanką czerwieni, jaskrawej pomarańczy i żółci. Goleń w górnej jej części jest czarna; w dolnej natomiast jest tego samego koloru, co rzepka, choć bardziej wyblakłego. Na piętach obserwujemy ten sam schemat, co na goleniach, z tym, że ponownie kolory są jeszcze mniej znaczące. Taki sposób ubarwienia nóg daje imponujący efekt nakładających się naprzemiennie kolorów (pasków). Stopy pająka są czarne.
[Temperament]
Gatunek spokojny, raczej nie wykazujący agresji. Przeważnie jedyną formą obrony jest wyczesywanie włosków z odwłoka, które wywołują swędzącą wysypkę. Jad tego ptasznika jest słaby i nie stanowi zagrożenia dla zdrowia i życia człowieka.
[Warunki hodowlane]
Ten gatunek trzymamy w standartowych terrariach o wymiarach 30/30/20. Optymalna temperatura to 24-28 stopni, przy wilgotności 60-80%. Jako podłoża używamy włókna kokosowego lub mieszanki piasku z włóknem w proporcjach 50/50.Podłoże powinno być lekko wilgotne, ale nie błoto! Oświetlenia nie musimy używać, co najwyżej możemy oświetlać za pomocą 15 vat. Żarówki, najlepiej czerwonej.
Brachypelmy czasem przekopują terrarium, więc wszelka roślinność może zostać zniszczona. Jako kryjówkę dla pająka możemy użyć orzecha kokosowego lub zwykłą doniczkę. Pająk jednak nie zawsze ma ochotę korzystać z takiej kryjówki.
[Pożywienie]
Ptaszniki jedzą praktycznie każdego rodzaju bezkręgowce oraz małe kręgowce. Jako pokarm możemy użyć : świerszczy, karaczanów, szarańczy, drewnojadów, mączników. Raz na jakiś czas można podać oseska mysiego lub dorosłą (najlepiej nieżywą) mysz, jednak nie każdy pająk chce jeść tego typu pokarm, poza tym zapach w terrarium po takim karmieniu jest nieciekawy. Ważne jest aby regularnie usuwać resztki nie zjedzonego pokarmu, gdyż może to spowodować pojawienie się pleśni.
U Brachypelm czasem pojawia się problem z karmieniem, szczególnie dojrzałe, kilkuletnie samice po obfitym posiłku robią sobie kilkumiesięczny post. U mnie rekordzistka (samica smithi ) nie jadła 4 miesiące, potem wyliniała. Po wylince wszystko jednak wróciło do normy.
Pająk powinien mieć cały czas dostęp do świeżej wody. Brachypelmy chętnie piją, szczególnie w okresie kiedy nie przyjmują pokarmu. Miska z wodą zapewnia również odpowiednią wilgotność w terrarium.
[Dymorfizm płciowy]
Dorosłe osobniki wyraźnie różnią się między sobą. Samice są większe, mocniejszej budowy. Samce natomiast mniejsze, z dłuższymi odnóżami, drobnej budowy, intensywniej ubarwione. Na pierwszej parze odnóży posiadają haczyki, które służą do podtrzymywania samicy w czasie kopulacji, na nagogłaszczkach posiadają bulbusy przypominające małe maczugi, przechowywane jest w nich nasienie.
@ UWAGA KATALOG W BUDOWIE! INFORMACJE ZAWARTE W TABELACH MOGĄ BYĆ JESZCZE NIE POPRAWNE. ZDJĘCIA SĄ AKTUALNE.
Modyfikacja 2020-12-22 16:00