Terrarystyka Terrarium - zajrzyj na aktualne, codziennie odwiedzane forum dyskusyjne!



Uwaga strona w budowie, jeśli chcesz pomóc napisz!


Acanthoscurria sternalis
Acanthoscurria sternalis
Aphonopelma paloma
Aphonopelma paloma
Brachypelma boehmei - ptasznik czerwononogi
Brachypelma boehmei
ptasznik czerwononogi
Haplopelma longipes
Haplopelma longipes
Avicularia avicularia
Avicularia avicularia

Brachypelma smithi - ptasznik czerwonokolanowy

Rodzaje ptaszników [68]
Acanthoscurria
Anoploscelus
Aphonopelma
Augacephalus
Avicularia
Bonnetina
Brachypelma
Ceratogyrus
Chaetopelma
Chilobrachys
Chromatopelma
Citharacanthus
Coremiocnemis
Crassicrus
Cyclosternum
Cyriocosmus
Cyriopagopus
Cyrtopholis
Encyocratella
Ephebopus
Euathlus
Eucratoscelus
Eupalaestrus
Grammostola
Hapalopus
Haploclastus
Haplopelma
Harpactira
Heteroscodra
Heterothele
Holothele
Hysterocrates
Idiothele
Iridopelma
Lampropelma
Lasiodora
Lasiodorides
Lyrognathus
Maraca
Megaphobema
Metriopelma
Monocentropus
Nhandu
Ornithoctonus
Pamphobeteus
Paraphysa
Pelinobius
Phlogiellus
Phoneyusa
Phormictopus
Plesiopelma
Poecilotheria
Proshapalopus
Pterinochilus
Reversopelma
Selenobrachys
Selenocosmia
Selenotypus
Psalmopoeus
Sericopelma
Stromatopelma
Tapinauchenius
Theraphosa
Tliltocatl
Thrixopelma
Vitalius
Sphaerobothria
Xenesthis
Polecany dla początkujących
Odkrywca: Frederick Octavius Pickard-Cambridge Rok: 1897 Nie wymaga rejestracji
  Brachypelma smithi  (c) Peter Jordan
Fot. 1 Brachypelma smithi (c) Peter Jordan
  Brachypelma smithi  (c) Chris Allen
Fot. 2 Brachypelma smithi (c) Chris Allen
Brachypelma smithi
Fot. 3 Brachypelma smithi
Brachypelma smithi młody osobnik
Fot. 4 Brachypelma smithi młody osobnik
Brachypelma smithi samiec ( 4cm DC )
Fot. 5 Brachypelma smithi samiec ( 4cm DC )
Brachypelma smithi
Pozostałe [10] Brachypelma albiceps Brachypelma albopilosum - ptasznik kędzierzawy Brachypelma sp. 'angustum' Brachypelma annitha Brachypelma auratum - ptasznik ognisty Brachypelma boehmei - ptasznik czerwononogi Brachypelma emilia Brachypelma hamorii - ptasznik pomarańczowokolanowy Brachypelma vagans - ptasznik czerwonoodwłokowy Brachypelma smithi - ptasznik czerwonokolanowy

Nazwa łacińska:

Brachypelma smithi

Nazwa polska:

Ptasznik czerwonokolanowy

Nazwa niemiecka:

Mexikanische Rotknie-Vogelspinne

Nazwa czeska:

Sklípkan Smithův

Nazwa angielska:

Mexican Redknee Tarantula

Synonimy:

Eurypelma smithi, Euathlus smithi

Występowanie:

Meksyk

Wygląd:

Bardzo ładnie ubarwiony ptasznik. Na przegubach nóg występuje kolor pomarańczowy. Odwłok czarny porośnięty czarnymi włoskami.

Odmiany barwne:

-

Biotop:

Sawanna

Wielkość samca:

6cm DC

Wielkość samicy:

7-8cm DC

Długość życia:

Samice do 20 lat, samce do 2lat po ostatniej wylince

Aktywność:

Nocna

Siła jadu:

Słaby jad (porównywalny z jadem pszczoły)

Środowisko życia:

Naziemny

Temperatura °C:

W dzień 25-27°C, w nocy 22-24°C

Wilgotność %:

60-65%

Typ terrarium:

Stepowe

Hodowla grupowa:

Nie – osobniki przejawiają agresję względem siebie

Wielkość terrarium:

30x30x30cm

Terrarium:

W terrarium musi znaleźć się kilka cm podłoża, kryjówka i nakrętka z wodą.

Temperament:

Łagodny

Szybkość ruchu:

Powolny

Włoski parzące:

Typ III

Rozmnażanie:

Rozmnożenie łatwe. Samica może przejawiać agresję względem samca, dlatego przed dopuszczaniem należy dobrze nakarmić oba osobniki. Gdy kopulacja zakończy się sukcesem, po około 2 – 6 miesiącach samica wytwarza kokon (w zależności od warunków). Inkubacja trwa około 7 – 8 tygodni.

Liczba jaj:

200-600

Uwagi:

Gatunek ten jest polecany nawet dla początkujących, ze względu na swój słaby jad oraz łagodne nastawienie. Jako obronę głównie wykorzystuje włoski parzące.

Opis:

Brachypelma smithi - ptasznik czerwonokolanowy

Polecany dla:

Początkujący

[Nazewnictwo]
Ptasznik czerwonokolanowy, Mexican redknee

[Występowanie]
Meksyk

[Biotop]
Zamieszkuje płytkie nory, tereny suche, pólpustynne.

[Wielkość]
Samice do 8 cm ciała ( 15-16 cm razem z odnóżami ), samce mniejsze - po ostatniej wylince mierzą ok. 6-7 cm.

[Długość życia]
Brachypelmy należą do ptaszników długowiecznych, przyjmuje się, że samice żyją ok. 20 lat. Samce ok. roku, półtora po ostatniej wylince. W paru publikacjach pojawiają się informacje o samicach żyjących nawet 35-40 lat, temat ten jednak poruszę w jednym z artykułów.

[Wygląd]
Jedna z najładniejszych Brachypelm. Uda i odwłok pająka są czarne; ten ostatni porastają miejscami jaśniejsze włoski podchodzące pod rudy kolor. Karapaks na wysokości oczu i centralnie jest czarny, jednak na obrzeżach przechodzi nagle w podpalany pomarańcz. Rzepki pająka są mieszanką czerwieni, jaskrawej pomarańczy i żółci. Goleń w górnej jej części jest czarna; w dolnej natomiast jest tego samego koloru, co rzepka, choć bardziej wyblakłego. Na piętach obserwujemy ten sam schemat, co na goleniach, z tym, że ponownie kolory są jeszcze mniej znaczące. Taki sposób ubarwienia nóg daje imponujący efekt nakładających się naprzemiennie kolorów (pasków). Stopy pająka są czarne.

[Temperament]
Gatunek spokojny, raczej nie wykazujący agresji. Przeważnie jedyną formą obrony jest wyczesywanie włosków z odwłoka, które wywołują swędzącą wysypkę. Jad tego ptasznika jest słaby i nie stanowi zagrożenia dla zdrowia i życia człowieka.

[Warunki hodowlane]
Ten gatunek trzymamy w standartowych terrariach o wymiarach 30/30/20. Optymalna temperatura to 24-28 stopni, przy wilgotności 60-80%. Jako podłoża używamy włókna kokosowego lub mieszanki piasku z włóknem w proporcjach 50/50.Podłoże powinno być lekko wilgotne, ale nie błoto! Oświetlenia nie musimy używać, co najwyżej możemy oświetlać za pomocą 15 vat. Żarówki, najlepiej czerwonej.
Brachypelmy czasem przekopują terrarium, więc wszelka roślinność może zostać zniszczona. Jako kryjówkę dla pająka możemy użyć orzecha kokosowego lub zwykłą doniczkę. Pająk jednak nie zawsze ma ochotę korzystać z takiej kryjówki.

[Pożywienie]
Ptaszniki jedzą praktycznie każdego rodzaju bezkręgowce oraz małe kręgowce. Jako pokarm możemy użyć : świerszczy, karaczanów, szarańczy, drewnojadów, mączników. Raz na jakiś czas można podać oseska mysiego lub dorosłą (najlepiej nieżywą) mysz, jednak nie każdy pająk chce jeść tego typu pokarm, poza tym zapach w terrarium po takim karmieniu jest nieciekawy. Ważne jest aby regularnie usuwać resztki nie zjedzonego pokarmu, gdyż może to spowodować pojawienie się pleśni.
U Brachypelm czasem pojawia się problem z karmieniem, szczególnie dojrzałe, kilkuletnie samice po obfitym posiłku robią sobie kilkumiesięczny post. U mnie rekordzistka (samica smithi ) nie jadła 4 miesiące, potem wyliniała. Po wylince wszystko jednak wróciło do normy.
Pająk powinien mieć cały czas dostęp do świeżej wody. Brachypelmy chętnie piją, szczególnie w okresie kiedy nie przyjmują pokarmu. Miska z wodą zapewnia również odpowiednią wilgotność w terrarium.

[Dymorfizm płciowy]
Dorosłe osobniki wyraźnie różnią się między sobą. Samice są większe, mocniejszej budowy. Samce natomiast mniejsze, z dłuższymi odnóżami, drobnej budowy, intensywniej ubarwione. Na pierwszej parze odnóży posiadają haczyki, które służą do podtrzymywania samicy w czasie kopulacji, na nagogłaszczkach posiadają bulbusy przypominające małe maczugi, przechowywane jest w nich nasienie.

@ UWAGA KATALOG W BUDOWIE! INFORMACJE ZAWARTE W TABELACH MOGĄ BYĆ JESZCZE NIE POPRAWNE. ZDJĘCIA SĄ AKTUALNE.
Modyfikacja 2020-12-22 16:00